'Ik blijf me inzetten voor meer aandacht voor ambachtelijke kunst'
Grootzilversmid Paul de Vries had de deuren van zijn nieuwe atelier nog geen drie maanden open toen hij ze vanwege de coronamaatregelen weer sloot. Toch geniet hij van zijn nieuwe stek, PASSÌ GALERIE. Het wonen naast het atelier is ‘fan-tas-tisch’. Paul de Vries over 2020, zijn loopbaan en het vak zilversmeden.
Vanaf 1978 volgt Paul de opleiding tot goudsmid aan Vakschool Schoonhoven. Zijn stages volgt hij in Canada, Vancouver. Na zijn afstuderen werkt hij in juwelierszaken in Den Haag en Weesp. “Toch wist ik: dit ga ik niet nog jaren doen.” De Kunstacademie wordt zijn volgende stap. Daar volgt Paul de opleiding Productdesign & Interieurarchitectuur. Al snel komt hij bij het Zilversmeden terecht. “Ik was natuurlijk al handig met metaal. In Schoonhoven ontstond in die tijd het initiatief Zilver en Beweging. Daardoor maakte ik de overstap van goudsmeden naar zilversmeden.”
Onder de aandacht
In 1996 betrekt Paul de Watertoren in Schoonhoven. Een deel van de toren is op dat moment ingericht als galerie van de stichting Zilver en Beweging, waar hij betrokken bij is. Jarenlang organiseert de stichting tentoonstellingen met zowel kunst van eigen bodem als buitenlandse werken. “Daarna zagen we de belangstelling van bezoekers afkalven, net als het enthousiasme om deel te nemen. In 2001 is er een punt achter gezet. Het doel van de stichting was bereikt: het zilversmeden was goed onder de aandacht gekomen.”
Neusje van de zalm
In de Watertoren bleef het bruisen van ideeën. De Schoonhoven Silver Award werd opgezet. Het concept Eet & Smeed, een workshop voor groepen, vond gretig aftrek. Er kwam een masterclass, “echt wel het neusje van de zalm”, voor internationale studenten in het vak. Dat het laatste geen voeten aan de grond kreeg, vindt Paul eigenlijk nog steeds jammer. “In Engeland bestaat een vergelijkbare masteropleiding voor goudsmeden. Zoiets heb je niet voor zilversmeden. Ik zie nog steeds veel potentie. Maar we kregen het niet voor elkaar wat accreditaties en andere Nederlandse regelgeving betreft.”
Het vak overdragen, dat blijft Paul doen. Hij heeft op dit moment drie cursusgroepen. “Die cursussen vragen om ontzettend snel schakelen en oplossingen bedenken. Het instapniveau is niet gelijk, maar dat vind ik juist geweldig. Daardoor leren cursisten ook veel van elkaar. Ik ervaar het als een leuke onderbreking van de week, want verder werk ik veel alleen.”
Onderbelicht
De cursussen werden tijdens het achterliggende jaar nogal eens gepauzeerd. Toch denkt Paul vooruit. “Naast de cursussen wil ik komend jaar de workshop Eet & Smeed weer aanbieden.” Bovendien hoopt hij dat zijn eigen initiatief, een ‘Arts of Crafts’ weekend, kan plaatsvinden. Hij heeft alles klaarstaan: keramiek, vintage art en objecten van een Japanse kunstenares die werkt met brons. Paul: “Ambachtelijke kunst, waar het zilversmeden onder valt, is in Nederland echt onderbelicht. Met deze beurs wil ik de ambachtelijk kunst in de spotlights zetten. Daar blijf ik mijn best voor doen!”
